Nesrin; neşeli, sevimli, tatlı mı tatlı genç bir kızdı. Çok küçük yaşta anne ve babasını kaybetmişti. Bundan dolayı onu da kardeşini de anneannesi büyütmüştü. Anneannesinin emekli maaşı ile geçiniyorlardı. Bu sebeple eve maddi anlamda katkıda bulunmaya çalışıyordu.
Yaz tatillerinde ve hafta sonlarında çalışıyordu. Küçük bir kasabada yaşadıkları için herkes herkesi tanırdı. Komşular, her türlü kış hazırlığını bile birlikte yapardı. Kasabada birinin bir şeye ihtiyacı olduğunda hemen birileri yardıma koşardı. Ayşe Teyzesi vardı bir de Nesrin’in… Ayşe Teyzesinin, annelerine hiçbir faydası olmayan üç evladı vardı.
Zaman zaman dertleşirlerdi Ayşe Teyzesiyle…
“Ah ah…” derdi Ayşe Teyze…
“Benim bu hayırsız evlatlarım beni bir başıma bırakıp gittiler” derdi.
Okuldan eve dönerken akşamları Ayşe Teyzesine uğrardı. Bir ihtiyacı olup olmadığını sorardı. Zaman zaman ona alışveriş yapardı. Elinden geldiğince evini toparlamasına yardım ederdi. Akşam yaptığı yemeklerden mutlaka birer kap götürürdü. Ayşe Teyzesinin çokça duasını alırdı… “RABBİM senin karşına da ihtiyacını gideren insanlar çıkarsın” derdi Ayşe Teyzesi…
Nesrin, çok çalışarak istediği bölümü kazanmıştı. Hem okuyacak hem de çalışıp kasabadaki kardeşi ve anneannesine para gönderecekti. Üniversitelerin açılma tarihi yaklaşmış, Nesrin de yola çıkmıştı. Otobüsten iner inmez şöyle bir etrafına bakındı. Kendi kasabasındaki o sakinlikten eser yoktu burada…
İki bavulu, bir sırt çantası vardı ve eli kolu doluydu. Nereye gideceğini de tam olarak bilmiyordu. İleride bir taksi durağı gördü ve oraya doğru ilerledi. Bir yer bulana kadar akrabalarının yanında kalacaktı. Taksiciye gideceği yerin adresini verdi. Geriye yaslandı ve pencereden dışarı doğru baktı…
Çok yoğun bir trafik vardı. Hem insan hem araç trafiği… Bazı insanlar itiş kakış otobüslere binmeye çalışıyordu. Yayalara kimse yol vermek istemiyordu. Herkes kendini düşünüyor, kimse etrafına dahi bakmıyor. Her şey ne kadar farklıydı!
Geldiğinden beri iş bulamadığı gibi yengesinin söylediklerine istemeden şahit olmuştu:
- “Hüseyin, yakında oğlumuz gelecek, Nesrin'i ne yapacaksın?”
- “Ne bileyim Şükran, bir dur şimdi!”
- “Ne durması Hüseyin! Ben anlamam benim oğlum taa nerelerden gelecek, oda oğlumun odası! Söyle yeğenine kalacak bir yer bulsun kendine!”
Duydukları karşısında Nesrinin kafasından kaynar sular dökülmüş gibiydi. Peki şimdi ne yapacaktı?
Ertesi gün ders sonrası okuldaki cafede arkadaşlarıyla oturan Nesrin çok dalgındı... Bunu fark eden yakın arkadaşı Aslı ;
“Neyin var Nesrin? Çok üzgün görünüyorsun. Senin için yapabileceğim bir şey var mı?”
Bu soru bile ilaç gibiydi. Bir şey yapamasa bile herkesin “ben, ben, ben…” dediği bir zamanda bu Nesrin için öyle kıymetliydi ki…
Olanları Aslı ile paylaştı…
- “Dert ettiğin şey bu mu Nesrin? Şu işe bak! Benim de ev arkadaşım bu hafta evden taşındı. Ben de yeni bir arkadaş arıyordum. Sen iş bulana kadar birbirimizi idare ederiz. Hem benim eski çalıştığım bir kitapçıda Hikmet Amca var. Çok anlayışlı biridir, anlatırız durumunu. Yanına yeni bir eleman arıyormuş, gel gidelim bir konuşun. Oradan da senin eşyalarını alır benim eve geçeriz.” Dedi.
Nesrin son yarım saattir olanlara inanamadı. Hem kalacak bir yer hem de bir iş bulmuştu.
Herhâlde Ayşe Teyze'nin duaları kabul olmuştu… “ALLAH, senin de ihtiyacını giderecek birilerini çıkartsın karşına…” derdi Ayşe Teyzesi… O an gözleri doldu…
“Sen birinin ihtiyacını giderirsen, senin de ihtiyacın giderilir" diye içinden geçirdi…
Deneyimsel Tasarım Öğretisi; İnsanın Gerçek Amacını Amaç Edinmiştir…
İnsanoğlu var olduğundan bu yana amacı hiç değişmemiştir: Mutlu olmak ve başarılı olmak. Deneyimsel Tasarım Öğretisi de, insanın amacını amaç edinmiştir. Sunduğu stratejilerle insanların dününden daha başarılı, daha mutlu ve daha marifetli olmalarına destek olur. Bu sebeple, insanın bugün ne olduğuyla değil, dününe göre bugün nerede olduğuyla ilgilenir. Kişinin ihtiyacına bakar ve ona göre stratejiler üretir.
''Hayatta hiç bir zaman keşfedilmeyecek tek şey vardır: Daha iyisi...
Çünkü her zaman yaptıklarımızdan daha iyisi olacaktır...''
İyiliğin karşılığı iyilikten başka ne olabilirdi
YanıtlaSilHayatta birilerine fayda vermek ve o kişinin yüzünü güldürmek ten güzel manzara yok. Kaleminize sağlık
YanıtlaSilİnsanın, samimi ve hayırlı niyetler taşıması bunun içinde emek etmesi, çaba göstermesinin mutlaka olumlu bir karşılığını rabbim bize verecektir. Başkalarına, yaptığımız, her faydanın karşılığında da mutlaka, hakedişlerimiz artmaktadır. Hiç ummadığın anda, dara düştüğünde bu hak edilen fayda olarak karşımıza çıkabilir. Müşkül olanın müşkül sorununu çözmeye yardım ettiğimizde Allah' da biz zora düştüğümüzde bize yardım olarak bunu bizimle karşlaştıracaktır inşallah. Yazınızda bunu çok güzel ifade etmişsiniz elinize sağlık. Allah, kaleminize güç versin inşallah.
YanıtlaSilihtiyaçımız olanı isteklerimizin karşılanması olarak anlıyoruz. Bu yazı bunu sade ve yalın dille anlatmış emeğinşze sağlık
YanıtlaSilKaleminize sağlık🌸
YanıtlaSilGerçekten ihtiyaç giderenlerden olabilmek dileğiyle inşaallah
YanıtlaSilİnsanın zaman zaman unuttuğu; “ihtiyaç giderenin ihtiyacı giderilir…” ne güzel hatırlatılmış, emeğinize sağlık 🌸
YanıtlaSilDuygularınıza ve kaleminize sağlık hocam.
YanıtlaSilHerkesin hayatına dokunan bir hikaye ellerinize sağlık
YanıtlaSilİnsanoğlu gerçekten ne ekerse onu biçiyor. Şükürler olsun Allah'ın adaletine ve merhametine
YanıtlaSilKesinlikle şaşmayan bir İlahi adalet :) çok güzel bir hikaye :)
YanıtlaSilEtrafımızda hakikaten böyle çok yaşanmışlık var, sonrasında başa gelenler nasıl tesadüf olabilir değil mi? Çok teşekkürler böyle hatırlatmalar için de..
YanıtlaSilİnsanın hayal etse kurgulayamayacağı bir düzen. Sen bir yerlerde ihtiyaç gideriyorsun sonra alakasız hiç beklemediğin bir yerde ihtiyacın gidebiliyor. Ne güzel bir düzen 🙏
YanıtlaSilBu yasayı ilk duyduğumda da çok etkilenmiştim. Hala da öyle 🙂 iyi ki deneyimsel öğretisi var 💕
YanıtlaSilİnsan yaptıklarının bir gün kendisini bulacağını bilse... Her zerrenin karşılığının olduğunu anlasa bir... İyiliğin karşılığı iyilikten başka bir şey midir? :)
YanıtlaSilHerkesin “ben” dediği dünyada ne kadar “sen” diyebiliyorsun? “Sen”i düşünmek “biz”i kurtarır.
YanıtlaSilKaliteli iletişimin bir başka versiyonunu anımsattı bana. Sen boyutu olabilmek.Kaleminize sağlık 😊
YanıtlaSilBu kadar herkesin ‘ben, ben’ dediği yerde ihtiyaç giderme düşüncesiyle hareket etmek çok kıymetli… emeğinize sağlık 🌸
YanıtlaSilİnsan yaptığı yerden bekliyor; ama iyiliğin karşılığı nerden gelecek, biz bilemiyoruz…. Kaleminize sağlık
YanıtlaSilGercek iyilik ve yardim insanin kalbini yumusatir. Elinize saglik
YanıtlaSilKaleminize sağlık ☺️
YanıtlaSilÇok anlamlı bir yazı...
Demek ki neymiş. İyilikler boşa gitmezmis, yeter ki karşılık beklemeden yapayım.
YanıtlaSil“Sen birinin ihtiyacını giderirsen, senin de ihtiyacın giderilir" çok iyi:)
YanıtlaSilGüzel bir niyetle yapılan herseyin karşılığı var bu hayatta... Ellerinize sağlık...
YanıtlaSilBirilerinin derdini dert edinmek senin derdini çözer.. Bunu ancak insan kendi derdinden çıktığında anlar..
YanıtlaSilAllah rızasını gözeterek Yaptığımız her ihtiyaç gidermede aslında kendi ihtiyacımızı gideriyoruz ne güzel bir yazı olmuş kaleminize sağlık
YanıtlaSilİhtiyaç giderenin ihtiyacı giderilir.
YanıtlaSiliyilik yap denize at elbet bilen bulunur derdi annem. İyiliğin karşılığı iyiliktir elbet.
YanıtlaSilİhtiyaç gör ki senin de ihtiyacın giderilesin. Ne kadar anlamlı hür cümle. Keşke herkes bu bilinçle hareket etse bencilliğinden kurtulup dünya çok başka bir yer olurdu.
YanıtlaSilİyilik hepimizin varması gereken bir kimlik...Peki insan nasıl iyilerden olur? Bu soruya cevap veren bir yazı olmuş.
YanıtlaSilİyirlerle hem karşılaşalım hemde hayatımıza katalım inşallah. Kötülüğü ,kötüyü daha güzel bir şekilde iyilikle savuşturmak...
YanıtlaSilKötülüğü kötüyü kovuşturmanın en güzel hali ; iyilikle karşılık vermek...
YanıtlaSilSana gerçekten ait olan şey senin verdiklerindir. O küçük küçük fedakarlıklar bizim hayatta kimlerle karşılaşacağımızı dizayn ediyor. Aslında başkasının ihtiyacını giderdikçe de kendimize iyilik yapıyoruz. Hayatın içinde bunu hep fark edebilmek dileğiyle. :)
YanıtlaSilİhtiyaç giderenin ihtiyacı giderilir bu hayatta.
YanıtlaSilİnsan ihtiyaç içinde yaratılmış bir canlı. Bütün ihtiyaçlarını kendisi karşılayamaz. Herkes kendini düşünse nasıl ihtiyaç karşılayacağız?
YanıtlaSil