HANGİ DİLİ KONUŞUYORSUN?

Hangi dili konuştuğumuz, nasıl iletişim kurduğumuz çok önemli bu hayatta. Kendimizi yoksa nasıl ifade edebiliriz ki bir başkasına.

Neşe, o gün keyifli bir sabaha “merhaba” diyerek güne başlamıştı. İşe giderken ilk durağı, metro istasyonuydu.

Bugün iş yerinde yapacaklarını planlayarak treni bekliyordu. Treni beklerken bir anda eski günler aklına düşüverdi. 

Evliliğinin dili, yıllarca uğraşmasına rağmen bir türlü tercüme edilememişti. Evlilikte iletişim eksiklikleri ve doğru bir ilişki dili kurmanın ne kadar önemli olduğunu zamanla öğrendi.

Eski eşi Mehmet ile yürümeyen evlilik öyküsü... 

Ne de zor günlerdi...

Kendisini yapayalnız ve biraz da incitilmiş hissediyordu…

Bu duyguları biraz buruk anımsarken, bir yandan da şükür ederken buldu kendisini. O esnada karşıdaki reklam panosu ilişti gözüne…

“Her dil tercüme edilir”

“Nasıl yani, bu ne demek olabilir?”  diye geçirdi içinden. Evliliğin dilini 23 yıl uğraşmış yine de tercüme edememişti. “Bir evlilikte nasıl tatlı tatlı birbirini anlayarak güzel bir ilişki sürdürülebilir?” O zamanlar bu cevabı bulamamıştı şimdi bu panoda yazanları gülümseyerek karşıladı.

“İnsanı tercüme etmek çok da öyle kolay olmuyor” dedi kendi kendine. Çocukluk hayallerinde, ne güzel bir hayatı olacaktı. Tam da Yeşilçam filmlerindeki gibi... Evlenecek, mutlu bir yuvası olacak, boy boy çocukları olacaktı. Evlendi de. Daha 24 yaşındaydı, üniversite aşkı ile severek evlenmişti. Biraz çocuksu bir sevgiydi onunkisi. Önünü, sonunu pek düşünmemişti. “Deli dolu, gözlerine meftun oldum” dedi kendi kendisine. Biraz da yaşı geçmesinden korkuyordu. “Ya evde kalırsam!” Kız kısmı tohuma kaçarsa evlenemez korkusu vardı aileden gelen. Ailesi doğu kökenliydi. Anadolu’nun bağrında yaşayan yalanı olmayan, mahalle hayatında büyüdü Neşe. Sokakta oyun oynar, evlerinin önünde ip atlardı. Bahçede evcilikler, evin yastıklarının yerlerde eve dönüştürüldüğü güzel çocukluk anıları vardı. Babası askerdi Neşe’nin. O yüzden hep disiplin altında olmuştu. Başarısını bu disipline borçluydu. Evin en küçük kızı olmasına rağmen çalışkanlığıyla kolayca üniversiteyi kazandı. Hayatındaki her şeyi değiştiren üniversite yılları...

Herkes kendisinden yana bu dünyada.

Mehmet aynı bölümde yan sınıftan arkadaşıydı. Neşe her gün okul, yurt arasında mekik dokurken Mehmet kahve, bar arasında mekik dokumayı tercih ediyordu. “Büyük şehir, insanları kandırırlar aman kızım kimseye güvenme.” Annesinin sözü kulağında küpeydi Neşe’nin.

Neşe, Mehmet’in bir çift güzel sözüne, Allah vergisi güzel renkli gözlerine kandı. Bu öykü öyle başladığı gibi sürmedi. Yıllar geçtikçe o çocuksuluk asiliğe, hırçınlığa, kavgacılığa dönüştü Neşe’de. Anlayamıyordu bir türlü, hem Mehmet’ten nefret ediyor, hem de bir türlü ondan kopamıyordu. Kavgalar hiç durulmuyordu hayatlarında. Şimdi dönüp baktığında “nasılda onsuz yapamayacağımı zannetmişim” diye şu anına şükürler ediyordu.

İki kişilik başlayan oyun, tek kişilik bir monoloğa dönmüştü. İlişkileri yürümüyordu. Neşe, Mehmet için türlü türlü fedakarlıklar yapıyordu ama ne yapsa bir türlü yaranamıyordu Mehmet’e… "Evliliğin dilini bir türlü çözememiştim" diye ne yapacağını şaşırmıştı. Yanlış tercih yaptığını ancak başka bir kadın uğruna terk edildiğinde anlayabildi Neşe. Anlaması görmesi hiç de kolay olmamıştı. Yaşadığı bu zorluklardan sonra evlilikteki iletişim eksikliklerini anlamaya başladı.

Neşe, geçmişini düşünürken; “Yanlış kişi ile başlayan bir sürecin sonu hep hüsran, yanlış kapıdan girilen yerlerin sonu çıkmaz sokak…” diye geçirdi içinden… Evliliğin dili konusunda toplum olarak daha fazla farkındalık gerektiğini düşündü.

Hayat; biz dengede olmadığımızda yanlış kişileri tercih ederek yanılacağımızı öğretir. Biraz maliyetli, acı tecrübelerle...

Keşke evlenmeden önce evliliğin dilini öğreten birileri olsaydı. Keşke yılları daha verimli ilişkilerle dolu dolu geçseydi ve daha az hata yapan olsaydı… Şimdi geriye dönüp baktığında, ilişkilerde iletişimi doğru kurmanın hayatındaki en önemli derslerden biri olduğunu kabul ediyordu.

“Her dili bilemem ama evliliğin dilinin tercüme edilmesine toplum olarak kesinlikle ihtiyaç var.” dedi Neşe, çevredekilerin şaşkın bakışları altında. Dışından konuştuğunu o zaman fark ederek biraz da yüzü kızararak tebessümle çevresine baktı, tren istasyondan uzaklaşırken... 

Kim Kimdir? 

İlişkilerde Ustalık 

Başarı Psikolojisi 

                            

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; İnsanın Gerçek Amacını Amaç Edinmiştir…

İnsanoğlu var olduğundan bu yana amacı hiç değişmemiştir: Mutlu olmak ve başarılı olmak. Deneyimsel Tasarım Öğretisi de, insanın amacını amaç edinmiştir. Sunduğu stratejilerle insanların dününden daha başarılı, daha mutlu ve daha marifetli olmalarına destek olur. Bu sebeple, insanın bugün ne olduğuyla değil, dününe göre bugün nerede olduğuyla ilgilenir. Kişinin ihtiyacına bakar ve ona göre stratejiler üretir.

 ''Hayatta hiç bir zaman keşfedilmeyecek tek şey vardır: Daha iyisi... 

Çünkü her zaman yaptıklarımızdan daha iyisi olacaktır...''  

Yahya HAMURCU